بررسی رویکردهای یادگیری و ارتباط آن با ویژگی‌های دموگرافیک دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1393

زمینه و هدف: یکی از مسایل مهم در تفاوت‌های فردی دانشجویان، رویکردهای یادگیری آنان می‌باشد. رویکردهای یادگیری روش‌هایی هستند که یاد گیرنده به وسیله آن‌ها اقدام به انتخاب اطلاعات و یکپارچه‌سازی آن‌ها می‌کند. شناسایی رویکردهای یادگیری دانشجویان و برنامه‌ریزی آموزشی در جهت آن‌ها، منجر به پیشرفت تحصیلی دانشجویان می‌شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رویکردهای یادگیری و تعیین ارتباط آن با ویژگی‌های دموگرافیک دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی، تحلیلی و همبستگی بود و بر روی 400 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی کرمان که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌ای دارای دو بخش اطلاعات دموگرافیک و رویکردهای یادگیری بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار تحلیلی (آزمون‌های ANOVA و 2c) در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: رویکرد عمقی، سطحی و سطحی- عمقی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی به ترتیب 5/70، 5/23 و 0/6 درصد بود. همچنین، در میان ویژگی‌های دموگرافیک مشارکت کنندگان، رویکردهای یادگیری دانشجویان با شغل آن‌ها ارتباط معنی‌داری را نشان داد (032/0 = P) و با ویژگی‌های دیگر آنان ارتباطی نداشت. نتیجه‌گیری: بیشترین رویکرد یادگیری در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، رویکرد عمقی می‌باشد که بین این رویکرد با شغل دانشجویان ارتباط معنی‌داری مشاهده شد؛ به طوری که میزان آن در افراد غیر شاغل بیشتر بود. این نتایج برای دانشگاه و استادان مفید است.